۱) وجود انگل های روده ای
بعضی از کودکان انگل روده ای مثل کرمک دارند .

هنگام شب کرمک از داخل روده به خارج از مقعد حرکت میکند و سبب التهاب و خارش ناحیه مقعد و اطراف دستگاه تناسلی کودکان می شود . کودکان با خارش این ناحیه ، سبب تحریک ناحیه ی تناسلی و احساس لذت میکنند که خود میتواند مقدمه ای جهت شروع خودارضائی شود .

۲) عفونت های ادراری :
کودکان خصوصا دختران ، به علت کوتاهی مجرای ادراری ، مستعد عفونت های ادراری هستند . عفونت باعث التهاب و احساس سوزش و خارش ناحیه ی تناسلی میشود و ممکن است کودکان با خاراندن این ناحیه به احساس لذت برسند . تکرار این مسئله ممکن است ایجاد خودارضائی در کودکان کند .

۳) عدم رعایت بهداشت پس از دفع مدفوع :
کودکان و خصوصا دختران به علت نزدیکی مقعد و قسمت تناسلی در صورتی که پس از دفع مدفوع ، شستشو و نظافت کامل صورت نگیرد ، ممکن است باقیمانده ی مدفوع ، باعث ایجاد التهاب ، سوزش و خارش این ناحیه را فراهم کند .

۴) نوازش های بی مورد و غلط :
بعضی از مادران و بزرگترها برای خنده ی کودکان ، شدیدا آنها را قلقلک میدهند . نوازش زیاده از حد ناحیه ی شکم ، ناحیه ی تناسلی و کشاله ی رانها میتواند ایجاد تحریک ناحیه ی تناسلی و احساس لذت در کودک شود و زمینه را برای شروع خودارضائی فراهم کند .

۵) مالش دادن بدن :
حرکاتی مانند خوابیدن روی شکم و مالیدن خود به زمین یا روی اشیای سخت مثل عروسک ، تشک و بالشت در کودکان امری عادی و معمولی است. هر چند این حرکات بیشتر اتفاقی و جهت سرگرمی و بازی انجام داده میشود ولی در صورت عدم ممانعت والدین و اصطکاک و مالش افراطی ناحیه ی تناسلی، کودکان ممکن است به تحریک جنسی برسند و تشویق به تکرار این کار شوند و نهایتا منجر به خودارضائی شود.

۶) دستکاری آلت تناسلی :
بعضی از کودکان به صورت ناخودآگاه دست در شلوار خود میکنند و دایما با آلت تناسلی خود بازی میکنند . در صورت عدم پیشگیری والدین از این کار، استمرار و دستکاری مکرر آلت تناسلی توسط کودکان ، میتواند باعث تحریک آن ها و خودارضائی شود .

۷) بیماری پوستی و قارچی ناحیه ی تناسلی :
وجود بیماری های پوستی مثل کهیر روی اعضای تناسلی یا وجود ناراحتی ها ی قارچی در ناحیه ی تناسلی ، میتواند ایجاد التهاب و خارش و در صورت عدم درمان و استمرار ، ایجاد خود ارضائی کند .

۸) شست و شوی افراطی ناحیه ی تناسلی :
بعضی از والدین ، خصوصا آنهائی که وسواس دارند ، ممکن است جهت شست و شوی کودکان در دست شوئی یا حمام ، بیش از حد وسواس به خرج دهند .
تماس و لمس بیش از حد دست با آلت تناسلی کودکان ممکن است باعث تحریک جنسی آنان شود .

۹) مواجه شدن با صحنه های جنسی :
کودکانی که شاهد روابط جنسی والدین هستند یا صحنه های مستهجن و زشت جنسی را از طریق دیدن فیلم مشاهده میکنند و همچنین کودکانی که مورد سوء استفاده ی جنسی ، توسط کودکان دیگر یا بزرگسالان قرار میگیرند ، بیشتر مستعد انجام دادن خودارضائی هستند .

۱۰) محرومیت از محبت والدین :
کودکانی که به هر دلیل ، مثل فوت والدین ، جدائی و طلاق ، غیبت های طولانی والدین در منزل ، بیماری های جسمی و روحی شدید آن ها از عاطفه ، عشق و محبت والدین ، خصوصا مهر مادری محروم باشند و منزوی و تنها میشوند . این کودکان ، عشق و محبت را در خود جست و جو میکنند و دچار خود دوستی میشوند و برای تسکین و آرامش خود ، راهی جست و جو میکنند که یکی از این راه ها ، خودارضائی است .

۱۱) کودکان منزوی و تنها :
کودکانی که نتوانند با اجتماع ارتباط برقرار کنند یا نتوانند با کودکان هم سن و سال خود رابطه ی دوستی برقرار کنند و از بازی با دوستان و اسباب بازی های خود ، به لذت و شادی نرسند یا به نوعی هم بازی ندارند ، احساس ناکامی و طرد شدگی و سربار و زائد بودن میکنند و فکر میکنند کسی آن ها را دوست ندارد .
برای اینکه این کودکان ، رنج ناشی از تنهائی را کاهش دهند به دنبال راهی جهت کسب لذت بر می آیند که آسان ترین راه کسب لذت خود ارضائی است .

۱۲) کودکان مضطرب :
کودکانی که به هر دلیل دچار اضطراب جدائی ، اضطراب امتحان ، ترس از مدرسه ، ترس از جمع و انواع فوبیا و ترس های بیمارگونه می شوند ، برای رهائی از این اضطراب ها و ترس ها و رفع تسکین آلام خود ، ممکن است به خودارضائی روی آورند .

۱۳) کودکان عصبی :
کودکانی که با هر مسئله ای ، عصبی و ناگهان دچار انفجار هیجانی میشوند . برای اینکه از زیر بار فشار این هیجان رهائی پیدا کنند ، به گفته ی فروید ، دچار خودارضائی اضطراری میشوند.

منبع : کتاب مسایل جنسی کودکان
دکتر مجتبی امین زاده

The post چه کودکانی خودارضائی می کنند ؟ appeared first on FKhandani.ir.

امروزه اکثر بچه ها حتی بچه های سه یا چهار ساله، از والدینشون می خوان که براشون گوشی هوشمند یا تبلت بخرند. پدر و مادر از یک طرف مضرات و مشکلات ناشی از این وسیله رو می دونند و از طرف دیگه هم نمی تونند در مقابل خواسته های بچه شون کوتاه بیان. به خصوص وقتی که می بینند که بچه های اقوام و دوستان همگی گوشی دارند و کمی نگران می شند که نکنه بچه شون سرخورده بشه یا از نظر یادگیری عقب بمونه.
چیزی که مسلمه اینه که نمی شه بچه رو از این وسیله به طور کامل محروم کرد، ولی استفاده از اون باید شرایط خاصی داشته باشه که باعث آسیب و مشکلات بعدی نشه:

اول اینکه، برای بچه های زیر هجده سال گوشی یا تبلت شخصی نخرید. خیلی بهتره که به اسم خودتون اونو بخرید و به فرزندتون بگید که می تونه گاهی از تبلت یا گوشی شما استفاده کنه. با این روش هم می تونید زمان استفاده از تبلت رو کنترل کنید و هم روی فعالیت های فرزندتون نظارت داشته باشید.

دوم، بازی ها و برنامه های مناسب رو خودتون براش نصب کنید.

سوم، در زمان بازی بچه های کوچک با گوشی، اتصال به اینترنت رو قطع کنید.
برای بچه های بزرگ تر، درباره شرایط استفاده از اینترنت توضیح بدید و بهشون بگید که نباید با افراد غریبه در شبکه های اجتماعی صحبت کنند و یا عکس و فیلم خودشون رو براشون بفرستند. لازمه اونا بدونند که هر کسی در فضای مجازی ممکنه اون شخصی نباشه که داره خودشو معرفی می کنه.
در ضمن خیلی بهتره که وای فای فقط ساعات مشخص و محدودی در طول شبانه روز روشن باشه و ترجیحا ساعت ۹ شب تا ۹ صبح اونو خاموش کنید. (لازمه این قانون رو خودتون هم رعایت کنید)

چهارم، به نوجوان ها توضیح بدید که قرار دادن عکس های شخصی و خانوادگی در اینترنت صحیح نیست و می تونه مشکلاتی برای اونا پیش بیاره. می تونید در محیط های بیرون از خونه مثلا در پارک، عکس های زیبا و با کیفیتی از فرزندتون بگیرید تا در شبکه های اجتماعی بگذاره.

پنجم، بچه رو با بازی ها و فعالیت های مناسب سرگرم کنید تا بهانه بازی با گوشی رو نگیره.

ششم، خودمون زمان حضور در شبکه های اجتماعی رو محدود کنیم و در مقابل بچه ها تا حد امکان گوشیمون رو در جایی دور از خودمون قرار بدیم. می تونیم در جای خاصی از خونه، مکانی برای قرار دادن گوشی ها در نظر بگیریم و به محض ورود به خونه گوشیمون رو اونجا بگذاریم. این رفتار ما می تونه الگوی مناسبی برای بچه ها باشه.

در پایان ، توصیه می کنم در فضاهای مجازی با بچه ها همراه باشیم و اونها رو برای مدت طولانی با گوشی هوشمند تنها نگذاریم و اگه متوجه اشتباهی از طرف بچه شدیم بدون سرزنش و دعوا، بهش توضیح بدیم که چرا رفتارش اشتباه بوده و چه مشکلاتی ممکنه براش پیش بیاورد.

The post نکاتی در مورد استفاده کوکان از تبلت و گوشی هوشمند appeared first on FKhandani.ir.

دانه‌های کوچک (مثلاً دانه‌های تسبیح) را روی زمین ریخته و از او بخواهیم آن‌ها را با سر انگشت‌های شصت و اشاره و میانه، جمع کند.

هوا نویسی (نوشتن با قلم روی هوا و فضای اطراف): این روش در تند نویسی، کمک قابل توجّهی به دانش‌آموزان می‌کند؛ چرا که این عمل در تسریع حرکات عضلات دست، بازو و ساعد و هماهنگی مغز با چشم و دست، تأثیر بسیاری دارد.

سینه‌خیز رفتن: روزی چند دقیقه (کم‌تر از ده دقیقه) دانش‌آموز سینه‌خیز برود. این عمل در هماهنگی اعضای بدن بسیار مؤثّر است. هر روز قبل از نوشتن تکالیف، چند دقیقه انگشتان را باز و بسته کند.

رنگ آمیزی نقاشی‌ها به صورت حرکت افقی، عمودی و مورب کمک شایانی در تندنویسی دانش آموز دارد.

در پایان باز هم عنوان می شود که پرخاش و تنبیه در درمان مشکلات نه تنها نقش مثبتی ایفا نکرده بلکه به تشدید آن منجر می شود .

The post علل وجود اختلال کندنویسی در کودکان appeared first on FKhandani.ir.

محيطي امن و مورد علاقه فراهم كنيد

براي اينكه بتوانيد كودكاني سالم تربيت كنيد ابتدا لازم است كه محيط امني براي او فراهم كنيد. محيطي كه هم از نظر فيزيكي و هم از نظر رواني به او آسيب نرساند. وقتي كودك 3 ساله شما در كنار خيابان بازي مي‌كند، نه تنها ممكن است با افتادن توپش در خيابان خطر تصادف او را تهديد كند؛ بلكه شما نخواهيد توانست كنترلي بر دوستان و چيزهايي كه مي‌بيند و مي‌شنود داشته باشيد. كودكان كم سن به محيطي امن براي بازي نياز دارند تا بتوانند در طول روز كنجكاوي كنند و سرگرم باشند. اين كودكان بسيار از محيط خود مي‌آموزند و مهم است كه شما او را در محيط جذاب، سالم و به دور از خطر بزرگ كنيدتا فرصت لازم براي جست وجو، كشف، تجربه و رشد مهارتهايش داشته باشد. گاهي خود شما در خانه محيط را براي او پر خطر مي‌كنيد. به جاي چيدن لوازم شيك و شكستني در گوشه و كنار خانه، به كودك نوپاي خود اجازه دهيد در منزل آزاد باشد و وسايل خانه را طوري تهيه كنيد و بچينيد كه مجبور نباشيد مدام به كودك بگوييد به اين دست نزن، آنطرف نرو، مواظب باش! اين نكن‌هاي مكرر نه تنها او را ترسو بار مي‌آورد بلكه قدرت خلاقيت و اعتماد به نفس او را از بين مي‌برد. بنابراين با ايجاد يك محيط امن و بي‌خطر به كودكتان اجازه دهيد تحت نظارت مناسب شما رشد كند و از محيط خود آزادانه بياموزد و در آن بازي و حركت كند. پس او را زير نظر داشته باشيد و بدانيد چه مي‌كند و كجاست.‏

انتظارات واقع بينانه داشته باشيد

براي اينكه بتوانيد كودك خود را درست تربيت كنيد لازم است با خصوصيات او در هر مرحله سني آشنا باشيد و او را خوب بشناسيد. كودكان يك ساله از نظر تكاملي با كودكان 2 ساله و 3 ساله متفاوتند. شما از فرزندتان انتظار داريد كه اسباب بازيهايش را با خواهر و برادر و يا دوستانش تقسيم كند و يا براي گرفتن آنها از ديگران با مهرباني و خواهش آنها را بگيرد و تشكر كند. اما آيا او در سني هست كه شما اين انتظار را از او داشته باشيد؟ بهتر است در انتظاري كه از كودك خود داريد واقع بين باشيد و بدانيد كه آيا در سن او چنين رفتاري طبيعي است يا نه! شما انتطار داريد كودك 2 ساله شما در مهماني روي صندلي يا زانوي شما بنشيند و تكان نخورد اما آيا چنين انتظاري از يك كودك 2 ساله طبيعي است و يا دور از انتظار است؟لازم است كودكان قبل از ياد گرفتن مهارتهاي جديد مانند دستشويي رفتن، لباس پوشيدن يا غذا خوردن مستقل آمادگي لازم را از نظر رشدي داشته باشند. ‏
يادتان باشد كودكان با مهارتهاي اجتماعي به دنيا نمي‌آيند و براي ياد گرفتن نياز به زمان دارند. اگر شما بدانيد كه كودك شما در هر مرحله از سنش به طور طبيعي لازم است چه نقاط عطفي را پشت سر بگذارد، آنوقت مي‌توانيد در تربيت او گامهاي سازنده اي برداريد. وگرنه وقتي كودك شما نتوانست 10 دقيقه در مهماني آرام روي صندلي بنشيند، عصباني مي‌شويد و كنترل خودتان را از دست مي‌دهيد. غافل از اينكه او بي‌گناه است و اين شما هستيد كه انتظاري وراي سن و سالش از او داريد. پس اگركودك 2 ساله شما در جواب شما اغلب نه مي‌گويد اين را به حساب بي‌ادبي و حرف نشنوي او نگذاريد. كودك شما لازم است از 2سالگي نه گفتن را تمرين كند تا بتواند در آينده به دوستان خلافش نه بگويد. البته به خاطر داشته باشيد كه بچه‌ها با هم فرق دارند، اين تفاوت گاهي ذاتي است، بعضي كودكان برون گرا و پر حرف، بعضي آرام و درون گرا و بعضي پرجنب و جوش‌تر از بقيه هستند، گروهي ممكن است نسبت به تغيير محيط واكنش نشان داده و زود اعتراض كنند و عده ديگر خودشان را به راحتي با تغييرات وفق مي‌دهند. پس لازم است در عين اينكه انتظارات واقع بينانه از كودك خود داريد به تفاوتهاي او و خصوصيات فردي اش هم توجه كنيد و اهميت بدهيد. ‏
وقتي والدين توقعات زيادي و يا زودتر از زمان لازم را از كودكشان داشته باشند و يا از فرزندشان بخواهند كه كامل و ايده‌آل باشد مشكلاتي براي او بروز خواهد كرد. يادتان باشد همه اشتباه مي‌كنند و بيشتر اشتباهات هم عمدي نيستند. خود شما هم كامل نيستيد و نبايد از خودتان هم انتظار بيش از حد داشته باشيد. همانطور كه شما تلاش خودتان را مي‌كنيد كه والدين خوبي باشيد، به تلاش فرزندتان هم اهميت بدهيد.

صبور باشيد

از بكار بردن روشهاي تربيتي وانضباطي خسته نشويد، نگوييد من اين كار را امتحان كردم اما اثر نداشت، فايده ندارد! از بي‌نظمي و شلوغي كودكتان مدام شكايت نكنيد. حتي اگر شما يك دانه گندم بكاريد لازم است مدتي صبر كنيد تا ساقه گندم سر از خاك بردارد و رشد كند. هيچ كس يك شبه محصول كاشته شده را درو نمي‌كند. شما هم براي اثر بخشي روشهاي تربيتي نياز به زمان داريد پس صبر كنيد و زود نتيجه نگيريد. براي اينكه فرزندتان بياموزد كه نظم چيز خوبي است شنيدن اين جمله از زبان شما برايش كافي نيست، لازم است او خودش عواقب نظم و بي‌نظمي را ببيند تا بفهمد كه كدام رفتار بهتر است. گاهي نتيجه كارتان را يك هفته اي مي‌بينيد و گاهي لازم است ماه‌ها براي تغيير رفتار فرزندتان صبر كنيد.

احساسات كودكتان را درك كنيد

هميشه سعي كنيد شنونده خوبي براي فرزندتان باشيد. هنگام بروز مشكل ببينيد علت اين رفتار كودك چه بوده، سعي كنيد او را درك كنيد و بعد درباره او تصميم بگيريد. مثلا اگر فرزندتان خواهر يا برادرش را زده، بي‌معطلي او را تنبيه نكنيد. ابتدا او را به اتاق ديگري ببريد تا خشمش فرو بنشيند و آرام شود. به او بگوييد كه مي‌دانيد از چيزي عصباني شده و اجازه دهيد توضيح دهد. سپس عواقب رفتار نادرستش را به او گوشزد كنيد. اگر به كودكتان ياد داده باشيد كه احساساتش را بيان كند، خيلي از اوقات نيازي به دعوا و كتك كاري ندارد. بسياري از ما بزرگترها وقتي مي‌بينيم كه كسي به حرف و احساسات‌مان گوش نمي‌كند، عصباني مي‌شويم و از كوره در مي‌رويم و با رفتار خشونت‌آميز احساسمان را بروز مي‌دهيم. پس چه انتظاري از كودكتان داريد. اگر او بداند كه شما به عنوان والدين به حرف و احساس او اهميت مي‌دهيد، با خواهر و برادرش هم بهتر كنار مي‌آيد. علاوه بر اين از شما همدردي كردن با ديگران را ياد مي‌گيرد و او هم با ديگران مهربان خواهد بود.

انضباط قاطعانه داشته باشيد

اگر كودك ببيند كه شما ثبات در رفتار با او نداريد متوجه مي‌شود كه مي‌تواند گاهي از نتيجه كارهاي خود فرار كند. اما اگر انضباط شما قاطع و هميشگي باشد كودك يادمي‌گيرد كه مسئوليت رفتار خود را بپذيرد. كودك در اين شرايط مي‌تواند پيش بيني كند كه اگر رفتار بدي داشته باشد، پيامد خوبي نخواهد ديد و بالعكس رفتار خوبش بدون پاداش نخواهد ماند. در اين حالت احتمال بروز مشكلات رفتاري در كودك كمتر مي‌شود. يادتان باشد انضباط قاطعانه به معناي كتك زدن و فحش دادن به كودكي كه كار نادرست انجام داده، نيست. بلكه به معناي ثبات در رفتار و به سرعت واكنش نشان دادن به بد رفتاري كودك است. به گونه اي كه كودك متوجه ارتباط رفتار خود با پيامد مورد نظر بشود. مثلا اگر كودك شما در پارك كودك ديگري را هل مي‌دهدو با او دعوا مي‌كند تا خودش سوار سرسره بشود، نه تنها لازم است به سرعت جلوي كتك زدن و دعواي آنها را بگيريد. بلكه لازم است كودك را به محلي دور از سرسره ببريد تا آرام شود و به او بگوييد كه اگر يك بار ديگر نوبت را رعايت نكند و دعوا كند، از پارك خواهيد رفت. اگر يك بار ديگر كودك رفتار نادرستش را تكرار كرد، لازم است قاطع باشيد و طبق گفته خود پيامد را اجرا كرده و پارك را ترك كنيد.‏

الگو باشيد

براي آموزش رفتار خوب و پسنديده بهترين كار اين است كه خودتان آن رفتار را اجرا كنيد. كودكان از عمل ما مي‌آموزند نه از حرف ما. اگر خودتان دروغ بگوييد و كودك ببيند كه شما اين كار را مي‌كنيد او هم به شما دروغ خواهد گفت، حتي اگر صدبار هم به او بگوييد كه دروغ بد است. اگر شما موقع عصبانيت داد بزنيد و كتكش بزنيد او هم ياد مي‌گيرد كه وقتي از دوستانش عصباني شد داد بزند و كتكشان بزند. اگر ببيند كه وقتي اشتباهي از شما سر زد، معذرت‌خواهي مي‌كنيد، او هم ياد مي‌گيرد كه عذرخواهي كند. بنابراين اگر دوست داريد به فرزندتان ادب بياموزيد، اول خودتان با ادب باشيد!‏

حق انتخاب بدهيد

كودكاني كه حق انتخاب نداشته باشند، معمولا در بزرگسالي استقلال كافي براي تصميم گيريهاي مهم و بزرگ زندگي نخواهند داشت و نخواهند توانست از پس حل مشكلاتشان بر بيايند، چون اعتماد به نفس لازم را ندارند. از سنين كم به كودكتان حق انتخاب بدهيد تا هم اعتماد به خود را ياد بگيرد و هم بتواند براي مشكلاتش راه حل پيدا كند. در كنار ايجاد نظم مثبت هم مي‌توانيد به تقويت مهارتهاي زندگي، اجتماعي و فكر كردن كودكتان كمك كنيد. البته يادتان باشد گفتن اينكه تو مي‌تواني كافي نيست بلكه لازم است به او فرصت بدهيد كه توانايي‌هاي خودش را تجربه كند. مثلا اگر كودك 4 ساله شما تمايلي به مسواك زدن قبل از خواب ندارد. از او بپرسيد قبل از قصه خواندن مسواك مي‌زني يا بعد از آن؟ دوست داري با من مسواك بزني يا خودت؟ اين حق انتخاب به او احساس خوبي مي‌دهد و فكر نمي‌كند كه مجبور است كاري كه دوست ندارد را انجام دهد.

گاهي رفتن لازم است

بعضي از كودكان براي به دست آوردن چيزي و يا رسيدن به خواسته‌هايشان قشقرق به پا مي‌كنند. آنها دست و پا بر زمين مي‌كوبند و جيغ و داد مي‌كنند تا به نتيجه برسند. اگر يك بار با اين كار به خواسته خود برسند ديگر سخت مي‌توانيد آنها را اصلاح كنيد. گاهي حتي ممكن است كودك براي جلب توجه شما دست به اين كار بزند.
در هر صورت لازم است كه شما چشم پوشي كنيد و به آنها بي‌توجه باشيد. يادتان باشد قاطع باشيد و براي اينكه در فروشگاه و يا جلوي ديگران آبرويتان نرود، به خواسته كودك تن ندهيد. اگر مي‌بينيد كه اعصابش را نداريد و نمي‌توانيد اين رفتار را تحمل كنيد، برويد و از محل دور شويد. به كودك خود ياد بدهيد كه حتي وقتي عصباني مي‌شويد و ناراحت هستيد، خود را كنترل كرده و آرام مي‌شويد. حتي تن صداي شما هم به كودك ياد مي‌دهد كه چگونه رفتاري مناسب است. اما اگر نمي‌توانيد آرام بمانيد و ممكن است واكنش نادرستي نشان دهيد، بهتر است محل را ترك كنيد تا به حالت عادي برگرديد.‏

از خودتان مراقبت كنيد

به نيازهاي شخصي خودتان اهميت بدهيد. شما هم مانند هر انسان ديگري به ارتباطات صميمانه، همراهي با ديگران، تفريح و حتي تنهايي در زمانهاي خاص نياز داريد. فكر نكنيد با وقت گذاشتن براي خودتان از زمان فرزند پروري شما كم مي‌شود. وقتي شما نيازهاي شخصيتان را بر آورده مي‌كنيد، پدر و مادر بودن، صبور بودن، ثبات داشتن و دردسترس كودك بودن هم آسان‌تر مي‌شود. باور نمي‌كنيد؟ امتحان كنيد.                                                                                            منبع:اینترنت

The post نكاتي براي تربيت سازنده كودكان appeared first on FKhandani.ir.

The post اختلالات تغذیه ای در کودکان appeared first on FKhandani.ir.