شما می‌توانید با ارائه واقعیات و اطلاعات درست درمورد موادمخدر به فرزندتان، آنها را در برابر آن ایمن کنید.
وقتی بچه‌ها برای حرف زدن با والدین خود احساس راحتی نکنند، در جای دیگری به دنبال پاسخ سوالات خود خواهند بود و ممکن است منابعی که به آن مراجعه می‌کنند، چندان قابل‌اعتماد نباشد. بچه‌هایی که اطلاعات کافی به آنها داده نمی‌شود بیشتر در معرض رفتارهای غیرایمن و استعمال موادمخدر قرار دارند.
بچه های پیش دبستانی تا 7 سال
لازم نیست برای حرف زدن با فرزند کوچکتان نگران شوید. خیلی راحت می‌توانید برای حرف زدن در این مورد مقدمه‌چینی کنید. مثلاً وقتی می‌خواهید داروی تَب یا آنتی‌بیوتیک به فرزندتان بدهید، فرصت این را دارید که درمورد فواید و مصرف درست داروها با آنها حرف بزنید. در این زمان فرزندتان نسبت به رفتار و راهنمایی‌های شما بسیار دقیق خواهد بود.
می‌توانید از زمان‌های خاص و مناسب مثل زمانیکه یک هنرپیشه در تلویزیون را جای دیگر سیگار بر لب دارد استفاده کنید و درمورد سیگار کشیدن، اعتیاد به نیکوتین و ضررهایی که سیگار برای بدن دارد حرف بزنید. با این مقدمه می‌توانید بحث موادمخدر را نیز به میان بکشید.
تا جاییکه می‌توانید دقت کنید که لحنتان باید آرام باشد و از الفاظ و کلماتی استفاده کنید که برای فرزندتان قابل فهم باشد. تاثیرات این مواد را با مثال بیان کنید: مثلاً احساسی که در فرد ایجاد می‌کند، خطر استفاده بیش از حد، ضررهایی که در طولانی‌مدت بر بدن می‌گذارد و امثال آن. برای اینکه بتوانید اطلاعات دقیق و درستی به فرزندتان بدهید، شاید لازم باشد خودتان کمی تحقیق کنید.
سن 8 تا 12 سال
هرچه فرزندتان بزرگتر می‌شود، می‌توانید با پرسیدن سوال‌هایی مثل نظر آنها درمورد موادمخدر، بحث را شروع کنید. با پرسیدن این سوالات به گونه‌ای غیرقضاوتی، احتمال اینکه پاسخی صادقانه دریافت کنید بیشتر خواهد بود.
بچه‌های این سن هنوز دوست دارند آزادانه درمورد موضوعات حساس با والدینشان حرف بزنند. حرف زدن با آنها باعث می‌شود وقتی بزرگتر شدند تمایل بیشتری برای درمیان گذاشتن افکار و احساساتشان با شما داشته باشند.
حتی اگر سوالتان فوراً منجر به بحث در آن مورد نشد، باعث خواهید شد که فرزندتان به آن موضوع فکر کند. اگر به فرزندتان نشان دهید که دوست دارید درمورد آن موضوع حرف بزنید و حرف‌های آنها را گوش دهید، در آینده نیز بیشتر برای کمک نزد شما خواهند آمد.
سن 13 تا 17 سال
بچه های این سن مطمئناً بچه‌های دیگری را می‌شناسند که موادمخدر یا نوشیدنی‌های الکلی مصرف می‌کنند و احتمالاً دوستانی دارند که رانندگی می‌کنند. خیلی از آنها هنوز هم دوست دارند افکار و دغدغه‌هایشان را با والدینشان در میان بگذارند.
از این مکالمات نه تنها برای درک افکار و احساسات فرزندتان استفاده کنید بلکه می‌توانید درمورد خطرات رانندگی بعد از مصرف موادمخدر و الکل نیز با آنها حرف بزنید. درمورد مشکلات قانونی این مسئله—زندانی شدن و جرایم مربوط به آن—و توضیح دهید که احتمال اینکه او یا فردی دیگر کسی را بکشد یا به شدت آسیب بزند وجود دارد.
می‌توانید برای استفاده از ماشین یا بیرون رفتن فرزندتان قوانینی نوشته‌شده و مشخص داشته باشید. می‌توانید به آنها قول دهید که هر ساعتی که بخواهند خودتان دنبال آنها بروید.
می‌توانید جزئیات دیگری را نیز در آن قوانین نوشته‌شده مطرح کنید: مثلاً اگر متوجه شوید که وقتی پسر یا دخترتان پشت فرمان بوده است، کسی در اتومبیلتان نوشیدنی الکلی یا موادمخدر مصرف کرده باشد، اجازه رانندگی او تا 6 ماه قطع می‌شود. با توضیح همه اینها از همان ابتدا، همه چیز برای فرزندتان روشن خواهد شد و جای هیچ عذر و بهانه‌ای باقی نمی‌ماند.
مقدمه چینی خوب
هیچ پدرومادر، فرزند یا خانواده‌ای از اثرات موادمخدر در امان نیست. بعضی از بهترین بچه‌ها هم ممکن است بااینکه تلاش زیادی برای دوری از آن کرده‌اند و والدینشان راهنمایی‌های درستی داشته‌اند، در این زمینه دچار مشکل شوند.
اما بعضی از بچه‌ها بیشتر در معرض مصرف موادمخدر قرار دارند تا دیگران. بچه‌هایی که دوستانی دارند که از این مواد مصرف می‌کنند یا آنهایی که از نظر اجتماعی گوشه‌گیر هستند بیشتر احتمال دارد که به موادمخدر روی بیاورند.
به همین دلیل خیلی مهم است که دوستان فرزندتان و همچنین والدین آنها را بشناسید. خود را درگیر زندگی فرزندتان کنید. اگر مدرسه فرزندتان برنامه‌ای در جهت مبارزه با موادمخدر ترتیب داده، در آن شرکت کنید. شاید شما هم چیزی یاد بگیرید. به احساس فرزندتان توجه کنید و همیشه برای گوش دادن بی قضاوت به حرف‌های او در دسترسش باشید. باید بتوانید تشخیص دهید که چه زمانی فرزندتان دچار مشکل است تا بتوانید حمایت لازم را برای او فراهم کنید.
یک محیط گرم و صمیمی خانوادگی که در آن کودکان و نوجوانان بتوانند به راحتی حرف‌های خود را بیان کرده و احساساتشان را ابراز کنند، جاییکه اعتمادبه‌نفسشان تقویت شود، باعث می‌شود بچه‌ها برای بیان سوالات و حرف‌های خود مشکلی نداشته باشند. وقتی بچه‌ها در خانه مجبور به سانسور کردن خود شوند، در جای دیگری به دنبال حمایت موردنیاز خود و پاسخ سوالاتشان می‌گردند.
منبع:اینترنت
